Yazımızda; Şeyh Galip Dede Sözleri, Şeyh Galip Sözleri, Şeyh Galip Şiirleri, Şeyh Galip Aşk Şiiri, Şeyh Galip Divanı, Galip Dede Sözleri, Galip Dede Şiirleri, Şeyh Galip Dede Şiirleri, Şeyh Galip Şiirleri, Şeyh Galip Sözleri yer almaktadır.

Şiir mumdan kayıklarla alev denizini geçmeye benzer.

Senin görüp gözettiğin kırık-dökük kul bendim; şimdi kime bağlandın a efendim?

Her renge boyan da renk verme.

Su uyur, düşman uyur, ayrılık hastası uyumaz.

Söz, gönüle de, cana da, harmana düşen şimşek gibidir; yandığı yerden ayrılmaması gerek.

Gâh kar yağıyordu, gâh karanlık.

Vücut, ruhun bineğidir.

Sevgiliye dostla ulaşılır, dostu dosta düşman sanma.

Cana hayret veren o şahbaz göz, o büyü ceylanı, naz güvercini.

Bilmem o efsane ne büyü idi, cana cehennem haberini getirdi.

Güzelliğinin nurlarını anlamaya imkan yok; güneş bile o ışıklara karşı bir avuç toprak.

Korkutmaya çalışma, yersizdir. Benim vuslat dediğim eceldir.

Can hasret kadehini içer oldu, göz ayrılık cevherlerini (gözyaşlarını) satar oldu.

Şiir de, her büyük sanat eseri gibi, bir iç çatışmasının mahsülüdür.

Şöyle böyle bir söz zannetme. Söyleyebiliyorsan gel sen de böyle bir söz söyle.

Kendine iyi bak çünkü alemin özüsün sen. Varlıkların gözbebeği olan insanoğlusun sen.

Yüzbin cefâ etsen vazgeçmem, bir kere sevdim seni. Kazâ ve kader kalemi alnıma böyle yazmış; seni sevdim bir kere. Dokuz gök döndükçe bu sözden dönmem: Sevdim seni; yer ve gök aşkıma şâhid olsun.

Belki sevgilinin uykusunu incitir diye bahtının bile uyanık olmasını istemezdi.

Efendimsin cihanda itibarım varsa sendendir. Miyanı aşıkanda iştiharım varsa sendendir.

Aşk, gönlünün derdini arttırdı; binlerce düşünceye dalmayı, binlerce hayal kurmayı adet edindi.

Eğer sermâye-i ömrümde kârım varsa sendendir.

Ne kadar bilmese de halk hüner sahibini tanır.

Dert mevsimi geçer, neşe vakti de gelir.

tags: